Het zweet breekt me uit bij thuiskomst. Wat een hitte zeg! Een echte zomerse dag, dat was het vandaag met temperaturen gemeten rond de 28 graden Celsius.
Ik strijk neer op de bank en mijn lijf moet eerst alle zweet eruit gooien. Ik loop paars aan en het gutst van mijn gezicht en over mijn rug voel ik druppels glijden. Zweet. Een glas koud water doet wonderen. Op naar een heerlijk verfrissende douchebeurt.
Mudracen
Een trainingsronde op de ATB is afgewerkt en daarna is het even uitblussen. De benen zijn in goede conditie en dat is nodig, want dit weekend wordt het buffelen in Valkenburg. Geen ATB-race maar wel een hele coole mudrace yahooo! In mijn ogen speelkwartier. Rennend de doldwaze Cauberg op en dan bibberend door de koude grotten. Ondertussen obstakels nemend waaronder een uitdagende glijbaan.
En zo beland je met je natte gat midden in een modderpoel. De knalroze met sponsors beklede shirts zijn inmiddels al nauwelijks meer herkenbaar. Wanneer je het parcours van in mijn geval 9 km hebt afgelegd wacht er een mooie heldenfinish op de steigers van zo’n 9 meter hoog! Wel samen met je team uiteraard, want zonder je teamleden ben je nergens.
Heldenfinish en -verhalen
Daarna is het sterke verhalen delen. Wat laat mij jou vertellen dat de uitdagingen wel aan bod komen. De hoogtemeters tref je aan op de glijbaan, bij het springkussen of bij het beklimmen van een muur van zo’n 5 meter hoog. Met water (lees: lood) in de schoenen leg je de kilometers af.
Een waterval overspoelt je tijdens het beklimmen van een obstakel om vervolgens je weer te laten glijden in een soort van zwembad (lees: modderpoel). En dan nog enkele meters door de mud draggen op je rug onder een rooster door. Hier probeert een evenementfotograaf de meest spectaculaire foto van je te maken. Ja, het is maar wat je leuk vindt!
Buiten spelen
Dit is dé manier om het buitenspelen voor volwassenen te promoten. Ik heb er prachtige herinneringen aan uit mijn jeugd. Het buitenspelen stond als kind voor mij met stip op nummer 1. Eén groot verschil met vroeger dat ik nu de vuile was zelf mag doen.
En dan nu het recept. Lekker snel en gemakkelijk en heel erg smakelijk mag ik wel zeggen. Zeker snel, wanneer je de kaas en courgette al in snippers of slierten hebt gekocht. Een vegan versie deze keer. Alhoewel je gemakkelijk vlees kunt toevoegen, zoals kip bijvoorbeeld. In no time zet je dit diner op tafel en dat was juist wat ik nodig had na mijn trainingsronde. Eet smakelijk!
Vegan pasta pesto voor 2 personen:
- 200 gr spinazie
- 1 courgette
- ½ bakje kastanjechampignons
- 1 ui
- 1 teentje knoflook
- 40 gr Parmezaanse kaas
- ½ potje pesto (plm. 100 gr)
- 150-200 gr eiermie
- ½ el kokosolie
- handjevol basilicum blaadjes
- 1 hele paksoi
- ½-1 rode ui
- Snufje Herbamare zout
Aan de slag:
Breng een liter water aan de kook. Doe hierin de eiermie en laat dit garen (beetgaar) volgens aanwijzing op de verpakking. Indien je een hele courgette hebt gekocht verwerk deze tot slierten (met bijvoorbeeld een spirelli) en doe deze in een vergiet.
Giet de gekookte mie erboven af. Snijd de ui in halve ringen, de champignons in schijfjes en de knoflook in ringen. Verhit de olie in een hapjespan en doe deze ingrediënten in de pan.
Na enkele minuten de spinazie toevoegen en laten slinken. Voeg de mie met courgette toe en roer dit om in de hapjespan. Eventueel een snufje zout toevoegen. Strooi de Parmezaanse kaas erover en verdeel enkele basilicumblaadjes erover. Smakelijk!
Hartelijke kook- & buitenspeelgroet,
Gerda Uiterwaal