Het is aan. Dik aan. Tussen mij en mijn thermomix. Samen maken we de mooiste avonturen mee. Van zacht zoet naar heel erg pittig. Van heel zacht en romig naar harde stukjes pitten. Van soep naar cake. Van slow naar very fast. Van Nederland naar Zweden en straks naar Madeira. En alles wat er tussenin zit. De vonken slaan er vanaf. En dat de verkering dik aan is valt ook mijn omgeving op. Iedere keer opnieuw een recept of idee uitproberen en dan als het moment daar is mag er geproefd worden. Nieuwsgierig worden geuren rondom mijn huis opgevangen en mijn buitenlands testpanel stort zich op de gerechten die voorbij komen. Alleen maar likkebaardende taferelen aan mijn etenstafel.
Good news travels fast
De hjortron oftewel kruipbraam wordt zo uit het bos aan mijn deur afgeleverd. Een hele bucket vol wel te verstaan. Voor mij en mijn machine. De thermomix weet er vast wel raad mee. Zelfs Rudi van de tipitent vindt het een machtig apparaat en wijst mij nog eens op de oneindigheid van mogelijkheden. Een schril contrast met zijn eenvoudige leefstijl met een vuurtje en een wafelijzer. En gisteren gaf ik dan een heuse demo in het Duits! Jawohl meine publikum war Deutsch und war sehr neugierig auf diese maschine. En de bucket hjortron? Die bleef als dankjewel achter. Helemaal in mijn nopjes was ik.
Ik houd zo van lekker eten en eerlijk eten. Vers smaakt zoveel beter. En hoe fijn is het wanneer producten hun weg weten naar je te vinden door middel van persoonlijk transport door de buurman of -vrouw. Daar word ik pas blij van. En die blijheid stop ik weer in het maken van gerechten. En als je deze blijheid kunt delen met gezelschap dan is de cirkel rond. En daar gaat mijn hart sneller van kloppen.
Je proeft het, de liefde spat er vanaf
Eenmaal. Andermaal. Deze kruipbramen gaat vandaag als jam in potjes. Als zoetige, geleiachtige waar gaan de bessen achter glas en zullen ze dienst doen als traktatie. Bijna een kilo is er aan oranjegoud geplukt en tezamen met suiker gaan ze allen in de pan. Voor de sylt is gekozen voor slow cooking. En na ruim twee uur geurt de zoetigheid door mijn hele huisje. Heerlijk!
Na afkoeling schenk ik de schone glaasjes vol met deze prachtige geleiachtige massa. Hjortron sylt. Niet te betalen in de supermarkt en nu vers uit eigen keuken. De liefde voor lekker eten resulteert in likken, nog meer aflikken en slobberen, net zo lang tot de pan en spatel helemaal schoon zijn. De jam is zo goed gelukt dat mijn hart een sprongetje maakt.
Ingrediënten:
- Vers geplukt fruit
- ¾ x de hoeveel fruit aan geleisuiker (of in mijn geval gewone suiker)
- ½ citroenrasp
- Vleugje citroensap
Aan de slag:
Doe het verse fruit na goed afspoelen in de pan. Een klein laagje water erbij en dan de suiker toevoegen. Breng het geheel aan de kook en laat het zachtjes pruttelen. Blijf roeren zodat het niet aan de bodem blijft kleven. Het opkomende schuim er met een (schuim)spaan afhalen. Wanneer er een geleiachtige massa ontstaat laat je het nog even koken. Daarna ongeveer 15-25 minuten laten afkoelen en in glazen potjes schenken.
In de thermomix gaat het allemaal vanzelf. Na ruim twee uur in de slow cooker is het gewenste resultaat bereikt.
Hartelijke slow-cookgroet,
Gerda Uiterwaal