Ronde om stad. Afgelopen zonnige zondag. Een heerlijke trainingsronde fietsen. Bij het ontwaken scheen de zon al voluit. Een goed ontbijt en de bidons vullen en hupsakee op de fiets. Eerst naar Stadspark – Groningen – fietsen voor inschrijving en voor de route.
De wind voelt als een heerlijke en welbekende bries (net zo’n bries die we zes weken in Frankrijk hebben gevoeld). Klokslag 10.00 uur present en wij zijn de laatste deelnemers. Een praatje met de twee leuke dames van de inschrijving en daar gingen we. Iets later dan gepland, maar okay het is mooi weer en we – mijn hubby en ik – besluiten vandaag gewoon lekker te gaan fietsen.
Wind, wind en nog eens wind
De tocht loodst ons door prachtige natuurgebieden en dorpen. Alleen die poeste wind – Gronings voor veel wind -, die mag zo af en toe wel eens uit! Iedere bocht hoop ik dat de wind met me meeblaast en iedere bocht kom ik teleurgesteld om. Straks. Ja straks zal het beter worden. Het zadel begint nu ook wel een beetje te wringen. Zadelpijn, dat leed bedoel ik. Even weer de kont van het zadel en weer opnieuw plaats nemen. Hopelijk kan ik dan weer even vooruit.
In de tussentijd wordt er stevig door gepeddeld en komen we rond het middaguur bij de tussenstop uit. Kropswolde. Heerlijk aan het water op een terras. Wel nèt te laat voor meneer van de post (jammer genoeg). Hij is vijf minuten voor onze aankomst vertrokken… Helaas. De bestelling is luid en duidelijk: “Een appeltaartje en een colaatje voor beiden” en dat smaakte zal ik je vertellen. Even op adem komen en de suikers weer een beetje op peil brengen. Dit alles met zicht op het prachtige Zuidlaardermeer.
Fantastisch bommetje proteïne
De zon staat recht boven ons hoofd en doet zo zijn best er een mooie zondag van te maken. En wij genieten met volle teugen. Platteland, zonlicht en dat stevige briesje (nog steeds). Het energielevel begint al behoorlijk te dalen. De suikers en fietsrepen doen hun werk, zoals dat staat aangeschreven op de verpakking. Foei, de zadelpijn is even weg en de wind is zelfs even in de rug wanneer we de stad naderen. Gewoon een ritme oppakken en doordraaien die trappers. De skyline van de stad is inmiddels in beeld als we Eelde achter ons laten, het cruiseschip, de tasmantoren, het gasuniegebouw, we zijn er bijna.
Met enige vermoeidheid komt de finish – camping Stadspark – in beeld. Ik kan niet wachten om even te zitten. Te zitten op een hele zachte, stevig verende zitting, in het zonnetje met een fietsbiertje èn een broodje eiersalade. Eiwitten als fantastische bommetjes proteïne. Na het consumeren van deze heerlijkheden kan ik de rit huiswaarts met gemak aan. Uiteindelijk staan er ruim 90 kilometers op de fietsteller en mag ik thuis met het voetenwerk op tafel ontspannen, yeah!
En zo kwam dit recept op het menu terecht. Gemakkelijk om zelf te maken en zelfs enkele dagen in de koeling te bewaren. Het vetgehalte probeer ik met de lichte mayonaise zo laag mogelijk te houden. Te gebruiken op een zomerse dag zoals afgelopen zondag ? op zowel een toastje of een broodje.
Ingrediënten:
- 4 vrije uitloop eieren
- 2 eetlepels yofresh Calvé
- 2 eetlepels magere kwark
- ½ theelepel mosterd
- Handje verse bieslook en/of verse bosui
- 1 theelepel kerriepoeder
- Herbamare zout en peper
Aan de slag:
Kook de eieren ongeveer 9 minuten. Daarna laten schrikken in koud water. De eieren pellen en even in de koeling zetten. Ondertussen een dressing maken van de Yofresh, magere kwark, mosterd, kerriepoeder en bieslook en/of bosui.
Snijd de gepelde eieren in stukjes en prak deze met een vork tot stukjes ei. Meng daarna de eieren door de dressing en roer alles goed door. Op smaak brengen met een snufje zout en peper. Garnering met bieslook, bosui en een schijfje tomaat. Eet smakelijk!
Gerda Uiterwaal